Misschien is luisteren wel genoeg
Wekelijkse inspiratie door Marten van der Wal – 9 oktober 2022
Geliefd mens,
Het staat al een poosje in mijn agenda: een ontmoeting met jongeren op zondag 9 oktober. Via het jongerenpanel is gevraagd waarover het deze dag moet gaan. Hun antwoord houdt me al weken bezig: mag het over zelfvertrouwen gaan in een wereld vol problemen en onzekerheid? Welke waarden helpen mij daarbij?
Minder zelfvertrouwen
Als ik eerlijk ben schrik ik. Van mezelf, omdat ik zo bezig kan zijn met mijn eigen levensvragen, dat de worsteling van de ander soms langs me heen lijkt te gaan. Ook schrik ik van de resultaten van vele onderzoeken die ik erover lees. Dat er de laatste jaren juist bij jongeren de sterkste afname van ervaren geluk is.1 Dat de coronacrisis met name bij hen voor meer negatieve gevoelens heeft gezorgd en zij daarbij minder vertrouwen in zichzelf en de ander hebben.2
Geen knopje die je kan omzetten
Misschien begint het wel met het erkennen dat zelfvertrouwen niet iets is wat je even kunt regelen, alsof het een knopje is dat je om kunt zetten. Ik heb geleerd dat vertrouwen in jezelf stapje voor stapje gaat en soms op de vreemdste momenten met je op de loop kan gaan. Wanneer iemand gaapt als ik spreek of als het me (weer) niet lukt om iets voor elkaar te krijgen, kan de onzekerheid soms ineens weer toeslaan. Én wanneer iets me wel lukt of ik een complimentje echt serieus neem, denk ik soms de hele wereld aan te kunnen. Fascinerend hè? Wat mij helpt, is de ontdekking dat ik niet de enige ben die worstelt met dit thema. Niet dat het daarmee ineens gemakkelijker wordt, maar ik vind het wel verkwikkend wanneer iemand tegen me zegt dat hij of zij het ook niet altijd gemakkelijk vindt.
Het gesprek aangaan
Dat brengt mij bij het inzicht waar ik steeds meer in ben gaan geloven. Juist in een onzekere tijd zoals nu is het belangrijk om in gesprek te gaan over je gevoelens en gedachten. Het maakt dan uit met wie je dit gesprek voert en met wie je als het ware samen oploopt. Is het iemand die oprecht naar je wil luisteren? Je écht ziet? Iemand die, in de ruimte tussen jou en mij, met je wil zoeken naar hoop en perspectief? Ik weet nog precies het moment dat ik een briefje kreeg met een regel uit een van onze liederen: Achter wat ik als beperking zie, als grens aan al m’n moog’lijkheden, ligt vaak een ongekend terrein verborgen. De schrijfster van dit briefje zag me en liet de zachte stem van de liefde klinken. Een klein gebaar, maar het heeft mijn zelfvertrouwen een duwtje in de rug gegeven.
Het verschil maken in eenvoud
Ik ken mensen die zijn opgestaan en ten overstaan van anderen hebben beloofd te willen werken aan een voedend en veilig klimaat. Als consequentie van hun geloof dat ze in jou met God te doen hebben. Mensen die betekenis ontlenen aan het samen met jou oplopen. Weet dat ze er voor jou willen zijn. Het van generatie op generatie overdragen van apostolische waarden vraagt om nieuwe vormen van opzoekende liefde. Ik heb ervaren dat het in de eenvoud zit. Een briefje, een telefoontje, een onverwachts bezoek tijdens een sportwedstrijd of gewoon een ‘ik denk aan je’-appje… ze maken zo’n verschil.
Waakvlammen gevraagd
Zullen we samen de kans grijpen om nieuwe mogelijkheden te zoeken? Als consequentie van ons geloof, onze belofte en vanwege de urgentie die ik voel wanneer ik denk aan de levensvragen waar jongeren mee moeten worstelen. Er worden waakvlammen gevraagd.
Je zou een waakvlam willen in het midden
van de stad, een kleine, blauwe belofte
op toekomstig vuur.
Je zou willen weten hoe je zoiets in jezelf
ontsteekt en overdraagbaar maakt.3
Misschien is luisteren wel genoeg.
Marten van der Wal
Voorganger Apostolisch Genootschap
1 https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2022/16/geluksgevoel-bij-jongvolwassenen-afgenomen
2 https://www.113.nl/actueel/praten-over-angst-en-verminderd-zelfvertrouwen-noodzakelijk-tijdens-coronacrisis
3 Stadsgedicht Waakvlam, Marjolijn van Heemstra