Wauw! Wat een veelzijdigheid
Wekelijkse inspiratie – 13 augustus 2023
Geliefd mens,
Ik begin de dag heel bewust met een moment voor mezelf. Ik maak contact met mijn lichaam en mijn binnenwereld. Hoe voel ik mij? Is er iets in mij dat aandacht vraagt? Dit ritueel helpt me om de dag bewust en verbonden met mezelf te beginnen. Als laatste schud ik een stapel kaartjes met inspirerende teksten en pak dan de bovenste. Vandaag lees ik:
Diversiteit
De wereld zou saai zijn als we allemaal hetzelfde zijn.
Wees blij dat je uniek bent.
Je bent speciaal en geliefd.
Levensbehoeften
Zo is het, denk ik in eerste instantie. Als ik de tekst nogmaals lees en beter tot me door laat dringen, realiseer ik me dat er ook een andere kant is. We willen allemaal uniek en bijzonder zijn, maar je geaccepteerd en geliefd weten binnen een groep is net zo’n sterke levensbehoefte. Deze twee behoeftes staan nogal eens op gespannen voet met elkaar. We willen graag onszelf zijn maar passen ons ook aan vanuit het verlangen geaccepteerd te worden. Daar is niets mis mee zolang het maar niet ten koste gaat van wie we ten diepste zijn. Want dan raak je iets wezenlijks kwijt … namelijk jezelf, de volstrekt unieke persoon die je bent.
Ongemakkelijk
We zijn allemaal anders. Dat vind ik vaak een zegen. Maar als de verschillen erg groot en zichtbaar zijn, ben ik minder enthousiast. Nog spannender wordt het als ik er last van heb. Als de buren hun garagedeur turquoise schilderen, past dat in mijn ogen niet in ons straatbeeld. Ik hou van kleurig maar dit is echt lelijk. In mijn atelier ontmoet ik Noa. Noa kan ik niet plaatsen in het hokje ‘man’ of ‘vrouw’. Iedere keer als ik haar (of is het hem) zie voel ik mij ongemakkelijk. Omdat ik het niet durf te vragen, omzeil ik het door vaag en algemeen te blijven. Maar dat voelt ook niet goed. Als de mijnheer die ons huis schildert mij geen hand geeft vanuit zijn geloofsovertuiging, voelt dat ongemakkelijk. Als hij mij tijdens de koffie uitlegt waarom, begrijp ik het beter. Toch loop ik ook een beetje op mijn tenen. Een spontane aanraking kan dan zeker ook niet, en kunnen mijn korte broek en blote armen wel?
Verschillen
Antropoloog Jitske Kramer stelt in haar TEDx¹ een aantal vragen over diversiteit: “Waarom doen mensen de dingen zoals zij ze doen? Waarom is wat hier normaal is, ergens anders niet normaal? Hoe kan het dat we elkaar het leven zuur maken alleen maar vanwege een beetje anders zijn en denken?” Volgens haar is er één ding dat we met stelligheid kunnen zeggen: we zijn bijzonder slecht in het omgaan met de verschillen! Diversiteit op zich is niet het vraagstuk. Het werkelijke vraagstuk is hoe hiermee om te gaan.
Ondersteboven
Kan ik me verplaatsen in de ander? Neem ik nog de moeite om het gesprek aan te gaan om te willen begrijpen waarom iemand doet zoals hij doet? Wil ik de ander als gelijkwaardig zien met ruimte voor eigenheid? Ik moet denken aan het plaatje van vogels die naast elkaar op een draad zitten. Allemaal behalve één, die hangt ondersteboven … Ik ben snel geneigd om tegen die ene te willen zeggen: ‘Doe eens normaal, ga rechtop zitten, dat doen wij ook.’
Mensheid
Mohammed El Bachiri schrijft in zijn boek Een jihad van liefde: ‘Achter alles wat ons verdeelt en scheidt, zijn alle bewoners van deze aarde met elkaar verbonden: zwarten, blanken, joden, boeddhisten, moslims en atheïsten. Het is mooi om deel uit te maken van een volk, maar boven alles maken we deel uit van de mensheid. Ieder kind moet vóór alles leren dat hij bij deze wereld hoort.’
Oefenen
Heel graag wil ik oefenen om lenig en flexibel te zijn door net als die ene vogel af en toe ondersteboven te hangen om vanuit een ander gezichtspunt de wereld te bekijken. Wie weet wat voor moois er te ontdekken valt. En ik voel me verantwoordelijk om te blijven zoeken naar wat ons verbindt.
Christa de Wit
Voorganger van de gemeenschap Apeldoorn