De weg voor je blijft veranderen, maar je startpunt blijft gelijk
Wekelijkse inspiratie – 12 februari 2023
Stel je eens voor: je staat op de kade. Achter je de stad met zijn stenen, mensen, auto's. Vóór je alleen maar water. Links de Oude Maas, rechts de Beneden Merwede. En recht vooruit de rivier De Noord. Als je heel stil bent, hoor je het water klotsen tegen de kade. Een volgeladen binnenvaartschip vaart voorbij. Een nieuwsgierige meeuw laat zich horen. Tel even tot tien, adem in, adem uit ... Mooi hè?
Wat is je bron?
Al dat water dat maar stroomt en toevallig aan jouw voeten op elkaar botst en weer doorstroomt. Al dat water heeft een oorsprong, een bron. De Maas bijvoorbeeld begint als een kleine bron in Oost-Frankrijk. Onderweg kronkelt zij langs allerlei plaatsen, hobbels, dalen en bochten. Als we ons leven zien als een rivier en de loop ervan vergelijken met onze levenservaringen, wat zou dan onze bron zijn?
Je eigen aardigheden
Als baby proberen je ouders jou zo goed en zo kwaad als het kan te begeleiden op je weg. Ze geven je, ook onbewust, mee wat voor hen belangrijk is in jouw leven. En dat alles vormt zich tot belangrijke waarden. In je puberteit ontwikkel je je eigen identiteit, leer je jezelf en je eigen-aardigheden kennen. Zo vorm je met alles wat je meemaakt jouw eigen waarden. Wat heb je meegekregen van je ouders? Heb jij ook hun liefde gevoeld? En hoe denk je nu over jezelf? Waar hebben in je ontwikkeling die waarden meer en minder ruimte gekregen? En wie heeft daar invloed op gehad?
We worden beïnvloed door verhalen
In onze samenleving word je, bewust en onbewust, beïnvloed door de verhalen om je heen. Door het nieuws, door reclame, door sociale media. Ook die verhalen zijn gebaseerd op waarden, bijvoorbeeld: ‘het is belangrijk om veel geld te verdienen’, ‘je moet altijd opkomen voor je mening’, ‘het is belangrijk om de waarheid te vertellen’. Onze maatschappij is meer en meer gericht op individuele ontwikkeling, er is steeds meer ruimte voor de mens zelf. Dit kan zorgen voor meer polarisering, zeker wanneer verhalen neergezet worden als de enige waarheid. Dan gaat het om goed of fout, zwart of wit, je bent voor ons of tegen ons. Wat doen we als we merken dat dit een ander tekort doet? Willen we een tegengeluid geven wanneer de boodschap anderen kan schaden? Maar … doen we dan niet hetzelfde?
Je blik verbreden
Als ik geloof dat alle mensen voortkomen uit dezelfde bron doet íeder mens, íeder verhaal, íedere mening ertoe, ook meningen die eigenlijk niet zo in mijn straatje passen. Maar wiens overtuiging of eenzijdige verhaal1 is echt waar? Het is vooral nodig om nieuwsgierig te blijven naar elkaar. Want dat andere verhaal, die andere mening helpt mij om mijn blik te verbreden en niet te verstarren in mijn eigen gelijk. De boeddhistische leermeester Tich Nhat Hanh stelde zichzelf en zijn leerlingen de vraag: “Weet ik het zeker?” We hebben de ander nodig om onze gedachten steeds opnieuw te vormen. Als we dit besef onze kinderen meegeven, zou dat niet bijdragen aan meer tolerantie in de samenleving?
Lijden en geluk overkomen je
Ben ik nog dezelfde als vijf jaar geleden? Welke invloed heb ik daarop gehad? Het lijden en geluk in het leven overkomen je meestal. Iedere bocht of versnelling in de rivier draagt weer bij aan wie we nu zijn. Maar ook: wat je aandacht geeft dat groeit. Ik kan kiezen voor focus op het goede, het positieve, de liefde in het leven. Dan helpt het als je een gemeenschap van mensen om je heen hebt die blijven vertellen dat iedereen voortkomt uit liefde. En zie je dat even niet, dan geeft dit gedicht je hopelijk net weer dat steuntje in de rug:
Het leven
Het lukt me steeds beter.
Ik leer het minder te willen controleren
en me er meer en meer aan over te geven.
Niet alleen te stralen als de zon schijnt
maar ook te dansen in de regen.
Soms met een lach, soms met een traan.
Wat komt, komt, wat gaat, gaat.
Ik hou niet vast wat mij loslaat
en weet dat liefde, in welke vorm dan ook, vrij maakt.
Ik doe meer van wat me blij maakt
en ik ben zorgvuldig waarvoor ik tijd maak.
‘t Zijn belangrijke dingen en ik oordeel steeds minder.
Ik zoek niet buiten mijzelf wat ik ook hier binnenin kan vinden.
Het leven, jeetje, en weet je
soms vergeet je al die weetjes en wijsheden even
en loopt het voor geen ene meter.
Het lukt me nog niet altijd maar het gaat wel steeds beter.2
Bastiaan Veltman
Lid van devgemeenschap Dordrecht
Chrispijn Klomp-Kasdorp
Lid van de gemeenschap Dordrecht