De weg die we nog te gaan hebben

Wekelijkse inspiratie door Ineke Gerritse-Zwart – 8 augustus 2021

Deze weken wappert bij veel apostolische gebouwen de Progress-vlag. Hiermee symboliseren we de overtuiging dat we elk mens als gelijkwaardig willen zien en steeds weer zoeken naar wat ons verbindt¹. De vlag is ontworpen om een grotere focus te leggen op inclusie en voortgang van de mens, om te komen tot meer gelijkwaardigheid. De vijf kleuren van de vlag zijn zo vormgegeven dat ze samen de kop van een pijl vormen. Dit representeert het concept van vooruitgang en de weg die we met elkaar nog te gaan hebben. Deze vlag doet een appel op ons gevoel van medemenselijkheid.

Jij bent goed zoals je bent
Door de tijden heen is het voor de mens noodzakelijk gebleken om regelmatig aan deze verantwoordelijkheid herinnerd te worden. Om dit te doen was er iemand die een berg beklom om met de menigte die hem volgde te spreken. Deze man en zijn volgelingen waren mensen zoals jij en ik. Mensen die midden in het leven staan. Mensen die behoefte hebben aan troost waar verdriet is, aan zachtheid waar verharding is, aan het verkrijgen van moed waar die wellicht in de schoenen is gezakt, aan een onvoorwaardelijk gevoel van ‘jij bent goed zoals je bent’, waar uitsluiting aan de orde is. Er werd ook opgeroepen om het licht te laten schijnen voor hen die we als onze vijand ervaren of van wie we radicaal verschillen.

Het stelt je voor vragen
De eeuwenoude boodschap van Jezus van Nazaret gaat hand in hand met apostolische uitgangspunten en waarden. Ze inspireren steeds weer tot zingeving: door je erop te bezinnen, kun je je van binnenuit bewogen voelen om deze waarden in praktijk te brengen. Ze bieden ruimte, geven kansen en maken het leven de moeite waard. De duurzame boodschap² van Jezus van Nazaret werkt daarbij als een innerlijk kompas. Dat stelt ons ook voor vragen:

Is het wel haalbaar zo te leven?

Welke grenzen in mijzelf heb ik dan over te gaan?

Hoever moet ik gaan om in deze levenswijze te volharden?

Niet zonder slag of stoot
We hebben als mensheid nog wel een weg te gaan. Zeker in een samenleving waar de veelkleurigheid en pluriformiteit van mensen steeds meer gezien worden. Dit is helaas niet vanzelfsprekend en gaat niet altijd zonder slag of stoot. Er moet soms veel worden opgeofferd om gelijkwaardige verbondenheid te ervaren. Daarom is het nodig om, vertrouwend op het innerlijk kompas, het pad van medemenselijkheid volhardend te blijven bewandelen.
Met wie jij bent, want:

(…)
Dan zijn er nog je eigen mooglijkheden,
wie je bent met wat je meeneemt uit ’t verleden,
doelen, dromen, wensen,
gaven en grenzen,
hoe je leven wilt in jouw omstandigheden.

Maar dat blijft een mooi verhaal
zonder mensen met een ideaal,
die bereid zijn om te tonen,
dat er meer is dan ’t gewone,
die weten: bij mij begint het allemaal!³

Ineke Gerritse-Zwart

Districtsvoorganger Apostolisch Genootschap

^{1 Gedeelte uit het apostolisch geloofsverhaal
2 Bergrede, Matteüs 5-7
3 Meer dan het gewone, jeugdkoorlied nr. 18}