Het is volbracht

Het is volbracht.

Aan het einde van Zijn leven, met Zijn laatste zielekracht,
roept Jezus luid: “Het is volbracht”.
Ach, hoe vaak heb ik in stilte deze woorden overdacht.
Telkens bid ik dan om de geestkracht
dat ik zelf ook trouw kan blijven aan m’n roeping,
hoog Gods werk steeds acht.
‘k Word van binnenuit gedreven, door m’n onmacht heen te breken,
opdat eens ikzelf ook zeggen kan: “Het is volbracht”.
‘k Weet toch: wat ik bid wordt mij gegeven.
Ik bid om standvastigheid; als ik aan mezelf blijf werken,
dan zal God mij immer sterken in die strijd.
In de maalstroom van het leven raakt men zijn geloof soms kwijt.
Mocht in trouw ik volharden tot het einde van m’n tijd.
Ach, hoe vaak heb ik in stilte Jezus woorden overdacht.
Telkens bid ik dan om de geestkracht
dat ik zelf ook trouw kan blijven aan m’n roeping,
hoog Gods werk steeds acht.
‘k Word van binnenuit gedreven door m’n onmacht heen te breken
opdat eens ik zelf ook zeggen kan: “Het is volbracht”.