“Voor het evenement ‘Ik rouw van jou’, heb ik onderzoek gedaan naar rouw en hoe rouw in muziek voorkomt. Ik heb gekozen voor wat bij mij past: geen metaforen, maar ‘recht voor zijn raap’ zeggen waar het om gaat. Het werd een avond met mooie liedjes, verhalen en gedichten om kennis over rouw te delen, in een sfeer van saamhorigheid. Het draaide niet om mijn verhaal en mijn rouw. De opbrengsten van de avond heb ik gedoneerd aan Pink Ribbon.

Niet weggestopt
Alles heb ik tot in detail uitgewerkt: de liedjes, gedichten en verhalen, de opbouw van de avond langs de vijf fasen van rouw en met adviezen van rouwspecialist Manu Keirse. Ook de locatie heb ik heel bewust gekozen: het poppodium in de streek waar ik ben opgegroeid, mijn ‘thuisplek’. Ik heb eigen nummers over rouw gezongen en minder voor de hand liggende covers, zoals Wake me up van Avicii (zelf net overleden), om mensen iets nieuws te laten ervaren. Met deze avond heb ik vooral willen laten zien dat verdriet er mag zijn, dat het niet weggestopt hoeft te worden.

Zó mooi!
Het was een supermooie dag, zonder stress of zenuwen. Iedereen heeft fantastisch geholpen, de zaal was helemaal vol. Ik ervaarde dat het onderwerp ‘rouw’ leeft onder de mensen. Ze stonden ervoor open, wílden geraakt worden. Zo mooi om met iets bezig te zijn dat zinvol is, waar anderen wat aan hebben. Het gevoel dat zo’n liedje oproept, daar gaat het om. Dat is universeel, zelfs als je de taal niet verstaat… En zingen over moeilijke dingen gaat makkelijker dan erover praten.