‘Ik doe al veel, maar wat laat ik liggen?’

Sylvia van der Zwan-Olijve (61) werd geraakt door een interview met Jan Terlouw op televisie. Ondanks haar schroom herhaalt ze sindsdien zijn oproep.  

“Scheiden van afval, zo min mogelijk water verspillen, dat doe ik al jaren. Ik laat me niet verleiden door nieuwigheden als fijngesneden gember of gepelde knoflook in plastic verpakt. Er staat maar af en toe vlees op het menu, we hebben zonnepanelen en ik pak altijd de fiets. Best goed bezig dus, dacht ik.

Maar toen kwam Jan Terlouw mijn huiskamer binnen, via de tv, een programma op Canvas. Heldere, intelligente ogen, zorgvuldig gekozen woorden, mild, maar zo indringend. Zijn boodschap raakte me diep en laat me sindsdien niet meer los. ‘Nog een jaar of vijftig’, zegt hij, ‘en dan is herstel van de aarde niet meer mogelijk. We weten het wel, maar echt beseffen doen we het niet. Net zomin als we beseffen dat het oplosbaar is, als we maar écht willen, met z’n allen.’

Modegrillen
Door hem kijk ik nog kritischer naar mijn gedrag. Ik doe al veel, maar wat laat ik liggen? Hoe vaak koop ik nieuwe kleding of leuke spulletjes voor in huis? Mijn koopgedrag is soms gericht op het nu, duurzaamheid staat daarbij niet altijd voorop. En wat is de drijfveer van mijn koopgedrag? Hoe klimaatgericht ben ik bezig?
Dankzij Jan Terlouw besef ik dat er een omslag nodig is in ons denken. Maar hoe krijgen we dat voor elkaar? Dat het urgent is, geloof ik, daar ben ik zelfs van overtuigd: verwoesting van de natuur betekent ook verwoesting van onszelf. Maar ik vóel die urgentie niet altijd. Wanneer heb ik het erover met mijn kinderen, mijn familie, mijn vrienden?

Als je partner
Ik hoef niet zo nodig op de barricade. En ik hoef zeker niet met mijn gezicht online te staan, laat staan met een belerend vingertje. Maar ik stap over mijn schroom heen, want dit verhaal vertellen is belangrijk. De boodschap van Jan Terlouw schreeuwt om invulling, om doorgeven en herhalen. Het is een van de belangrijkste boodschappen van deze tijd: ‘Treed de natuur tegemoet als je partner en niet als je slaaf.’ Ik vertel het aan iedereen, maar in de eerste plaats aan mezelf.”

Benieuwd naar het interview met Jan Terlouw, dat Sylvia raakte? Bekijk hier het interview.

Tekst Sia Kreeberg
Fotografie Robin Blaauw