Hoopvol perspectief – Juni 2025

Oorlog overal. Oude, arrogante en twijfelloze mannen die de macht hebben. Niet te
bevatten menselijk leed, in eenvoudigere tijden unaniem beoordeeld als genocide. Een
verdeelde, versnipperde wereld waarin je je buurman net zo goed kent als een willekeurige
inwoner van Nieuw-Zeeland. Dagen die beginnen en eindigen met nieuws over
verwoestende aanslagen, hopeloze, ontspoorde en verwarde jongeren, het klimaat dat op
hol geslagen is, een inmiddels demissionair kabinet waarvan de leden elkaar niet
vertrouwen, met mogelijk rampzalige gevolgen voor de volgende verkiezingsuitslag.
Generaties die compleet online leven zonder ooit nog een ademend, bewegend en aaibaar
mens te spreken.

Het is op deze plaats al vaker genoemd. Het zijn donkere tijden of in ieder geval ervaren we
ze meestal als donker, vermoedelijk omdat we ooit meer licht hebben gezien. En juist door
dat nog eens te benoemen, zoals ik hierboven doe, kan ik het contrast tussen dat donker en
het licht, dat er natuurlijk ook is, nog benadrukken. Maar er zijn ook dagen dat het licht er
gewoon niet is, althans niet zichtbaar voor mij.

Denk ’s met me mee, vraag ik dan mijn vrouw, wat zie jij waar je moed en vertrouwen uit
put? En na enig nadenken komt er dan heus wel wat*. En weet ik ook wel dat ik het heb
gezien en gehoord, maar niet geregistreerd. Want het is allemaal veel en vaak onverbloemd,
het slechte nieuws. En het goede nieuws moet wel uitzonderlijk goed zijn om daar overheen
te schreeuwen.

De volgers van deze site weten inmiddels dat feiten aantonen dat het in de afgelopen
decennia in vele opzichten vooral beter is gegaan met de aarde en haar bewoners. Lees nog
maar eens de bijdrage van november 2024. Dus waarom laat ik me dan toch zo beïnvloeden
door dat wat het journaal nieuwswaardig vindt? Doe ik dan niet een beetje hetzelfde als zij
die hun eigen social mediakanalen als enige bron van waarheid erkennen? En word ik dan
niet als vanzelf meegezogen in een negatieve spiraal van wanhoop?

Ja, er is ook genoeg goed nieuws te vinden als je maar goed zoekt. En veel van wat we zien
en horen is zonder of uit context. En de meeste mensen deugen. En nog meer mensen, ook
de ondeugden, willen het liefst vrede. Daar ben ik wel van overtuigd. Maar laat ik het vooral
bij mezelf houden. Proberen te genieten van wat er ook is en wat ik zelf kan waarnemen en
vermoedelijk zelfs creëren. De collectant belt misschien op een ongewenst tijdstip aan, maar
het is ook zijn vrije tijd. De collega die naar mijn zieke familielid vraagt heeft echte aandacht
gehad toen ik het haar eerder vertelde. De buurman die ongevraagd komt helpen bij een
lastig klusje heeft genoeg andere hobby's. Maar ook de kat die bij me komt liggen knorren,
de zon die af en toe schijnt, een goed boek, een zege van Oranje: het snippertje geluk dat ik
erdoor ervaar kan ik doorgeven. Door open te staan voor dat wat op mijn pad komt en het
te herkennen. Het geluk te vergroten en het leed te verzachten. Elke dag is er eentje om dat
na te streven.


*Het goede nieuws was de actie van Greta Thunberg en de Freedom Flotilla Coalition om
humanitaire hulp te verlenen aan Gaza, met een zeilboot. Kansloos, zou een kwalificatie
kunnen zijn. Hoopgevend, dat vind ik het. Het geeft mij en hopelijk heel veel anderen het
inzicht dat er altijd mensen zijn die de liefde willen laten winnen.