Wat bezielt ons?

'Ik kan geen liefde geven als ik het niet heb'

Wat bezielt ons? Voor Joop is het luisteren naar wat mensen ten diepste bezighoudt. Als hulpverlener krijgt hij van alles voor zich, en dan is het kunst om niet mee te huilen, maar om jezelf in de schoenen van de ander te plaatsen.

'Dat wat jij doet, zet de ander in beweging'

Wat bezielt ons? Voor Martin is het congruent zijn aan wat je zegt. De daad bij het woord voegen. En dat kan zo ver gaan als naar de andere kant van Europa rijden om mensen op te halen die vluchten voor een oorlog.

'Je bent opgenomen in iets dat groter is dan jij'

Wat bezielt ons? Voor Dick de Vos is het de natuur. Het gevoel van deel zijn van iets dat hem overstijgt. Even stilstaan, even uit de drukke race van ons dagelijks leven.

‘Als het bij mij kan, waarom dan niet bij een ander?’

Erwin van der Bij uit de gemeenschap Apeldoorn is ervan overtuigd dat iedereen iets aan vrede kan doen. Zelf doet hij dat via een stichting die hij zelf oprichtte: Peace is the Way. Hiermee wil hij in een verharde samenleving een positief tegengeluid laten horen.

‘Blij met de mogelijkheid van extra zuurstof’

COPD-patiënt Co Orsel, uit de gemeenschap Lemmer, zorgde er met een inzamelactie voor dat het Kuinderbos honderd nieuwe, jonge bomen krijgt. Co vindt dit belangrijk voor de generaties die volgen. ‘Wil je de wereld doorgeven, dan moet je goed voor haar zorgen.’

‘Wat je ook doet, je moet het goed kunnen onderbouwen’

Een studiegenoot zette Marijn uit de gemeenschap Harderwijk aan het denken. Na een onderzoek naar de voors en tegens van vlees eten, besloten hij en zijn vrouw om één maand vegetarisch te eten. Daar zijn ze niet meer mee gestopt.

‘Wat heb ik vaak verzucht: “Dat kan toch veel eenvoudiger!”’

Nadat Theo Kiffers uit de gemeenschap Assen in een Grieks vluchtelingenkamp had geholpen, wilde hij hoe dan ook vluchtelingen blijven ondersteunen. Namens VluchtelingenWerk Nederland helpt hij gezinnen die binnen zijn gemeente ‘statushouder’ zijn op weg in die soms ingewikkelde samenleving van ons.

‘Hij is namelijk méér dan alleen zijn gender: hij is mens’

Anne van der Hooft uit de gemeenschap Rotterdam-Zuid heeft afgelopen zomer een zelfgeschreven boek gepubliceerd. Het gaat over historisch figuur Jan van Ant, een man in een vrouwenlichaam. Anne vertelt zijn verhaal omdat het nodig is.

‘Het is mooi om te zien dat wij met onze gift niet bijzonder zijn’

Alie Boshuis uit de gemeenschap Apeldoorn kookt samen met twintig andere vrijwilligers al enkele jaren voor daklozen in de stad. Je betrokken voelen bij de maatschappij, is hoe ze het noemt.

‘Het gaat mij erom dat ze even een huppeltje krijgen’

Sophie Landzaat uit de gemeenschap Harderwijk maakt al jaren attenties voor de plaatselijke jeugdverzorgers. Ook deze kerst doet ze dat.

‘De meeste mensen hebben behoefte aan een knuffel’

De liefde die Ria den Hollander uit de gemeenschap Dordrecht zelf heeft ontvangen deelt ze graag verder uit. Als vrijwilliger bij Home-Start komt ze wekelijks bij een gezin thuis, en luistert ze aan tafel naar alles wat er gebeurd is in de week.

Zending over grenzen

Dat breien en praten tegelijk kan én tot mooie dingen kan leiden, bewijzen Marianne van Kessel en Janny Feringa met de handwerkgroep van de gemeenschap Groningen. Ze maken knuffels en kleding voor stichting Zending over Grenzen.

‘Ik sta open voor kleine signalen’

Esther Eberhart laat zich steeds weer inspireren tot nieuwe initiatieven en plantte het zaadje voor wat zou uitgroeien tot Onze buurttuin1) rond het gemeenschapsgebouw in Hilversum-Noord.

‘Een conflict is ook verbinding; samen kijk je hoe je beiden tot je recht kunt komen’

Hij omschrijft zichzelf als introvert, toch voert George Gelauff gesprekken met heel verschillende mensen. Via de apostolische gemeenschap in zijn woonplaats Delft zet hij zich al jaren in voor verbinding en sociale cohesie.

‘Ik wilde nieuwe ervaringen opdoen’

Damian Cuypers uit Arnhem verhuisde naar Barcelona omdat hij wil léven.

‘Ik kan het niet allemaal alleen doen’

Toen Baba Bjoubate meeging met zijn geliefde, Inge, naar Nederland, was hij vastbesloten zijn familie in Guinee te blijven steunen. Dat Johan Mulder uit Eindhoven voor nog meer steun zou zorgen, had hij niet verwacht.

‘We ervaren een stille trots’

De apostolische gemeenschap Delft wilde iets voor de wijk kunnen betekenen. Wijkagent Remy Hartog zocht een plek voor zijn wijkpost. Coördinator beheer Adrie Zeer en Remy (helaas verhinderd voor de foto) over de unieke samenwerking.

‘Ze hoeven me niet zoveel uit te leggen’

Jeanet van Arragon-de Boer woont met haar man en drie kinderen in Asker, Noorwegen. Ze werkt veel met kankerpatiënten.

‘De bijen geven ons niet alleen honing’

Kees Schreuders uit de gemeenschap Haarlem helpt imker Ugur Topcinar met twee bijenkasten bij het gebouw. De bijen geven veel meer dan honing.

‘In de natuur ervaar ik dat ik deel ben van iets dat mij overstijgt’

Dick de Vos uit Leiden bracht dit jaar zijn twaalfde boek uit: Ode aan de nachtegaal. Hij schrijft over de passie die hij voor de natuur voelt, maar koppelt daaraan ook een religieus gevoel. “We moeten het contact met de natuur herstellen.” 

‘Opbouwen gaat me beter af dan afbouwen’

Als je wilt werken aan een menswaardige wereld, moet je er midden in staan. Vanuit deze overtuiging laat Cobi Noordhoff uit Almelo ‘haar ziel spreken en haar handen wapperen’ in Tanzania. Wat haar bezielt om dit te doen? “Ik kan gewoon niet anders.” Lees wat Stichting Matamba voor haar betekent.

‘Elkaars slijpsteen zijn, dat was zijn idee van een gezonde relatie’

Sia Kreeberg uit de gemeenschap Amsterdam-Slotervaart leerde anders kijken naar zichzelf dankzij haar vriend Cor met wie ze ruim dertien jaar samen was. Hij overleed begin dit jaar.

‘Het draait niet om wel of niet gelijk hebben, maar om begrip’

Jan Marten de Jong uit gemeenschap Almelo wil laten zien wat mensen verbindt. Met het communityproject GelijkSpel vertelt hij, onder andere via groots muziektheater, verhalen die laten zien dat mensen eigenlijk allemaal hetzelfde willen.

'De pride maakt het verschil voor me'

Rimme van de Coolwijk uit de gemeenschap Alkmaar werkt als online marketeer voor het Apostolisch Genootschap. Hij was het die de 70 progress-vlaggen regelde voor alle apostolische gemeenschappen in het land. Dat heeft een verhaal.

‘We worden overal enthousiast ontvangen’

Onder de naam Sterkens on Tour trekken de neven Auke (links op de foto) en Stefan Sterken er met hun camera op uit om verrassingsbezoekjes af te leggen bij leden van hun gemeenschap Emmen.

‘Dan wil ik even laten weten dat ik aan ze denk’

Hetty Blaauw uit de gemeenschap Hilversum mailt met jongeren uit haar gemeenschap. Zo smeedt ze een ‘bandje’ met ze, en dat is extra waardevol in coronatijd.

‘Ik voelde mij gezien en gehoord als vreemdeling’

Erik van der Goot leerde de waarde van niet te snel te oordelen tijdens zijn werkzame jaren in Duitsland.

‘Het is fijn om de handjes te laten wapperen’

Na de Walk of Peace in de Vredesweek wilden Peter Lammertsma (links op de foto) en Jan Daems uit Heerlen het niet bij die ene verbindende week per jaar laten.

‘Ik ben de stem van degenen die niets durven zeggen’

Rosalotte van den Dikkenberg uit de gemeenschap Bussum zit in 6 vwo en wil graag criminologie studeren.

‘Ik doe al veel, maar wat laat ik liggen?’

Sylvia van der Zwan-Olijve werd geraakt door een interview met Jan Terlouw op televisie. Ondanks haar schroom herhaalt ze sindsdien zijn oproep.

Hij vroeg: ‘Schrijf je nog je eigen verhaal?’

Jon Lindeboom uit de gemeenschap Hilversum leerde veel van een Amerikaanse professor: George Kohlrieser. Door zijn boodschap over persoonlijk leiderschap zette Jon een grote stap.

‘Het drama zit er wel in, maar het is lichter’

Cor Klooster was 35 jaar dirigent in de gemeenschap Meppel, dirigeert het districtsmannenkoor, zingt in het Meppeler Mannenkoor en schrijft arrangementen. Hij speelt cello, klarinet en een beetje orgel. Hij wordt geraakt door het apostolische drieluik over de Stille Week. Bij de tuinman uit de tekst denkt hij aan het overlijden van zijn vader.

‘We gaven online lachworkshops’

Naomi van der Graaff uit de gemeenschap Tilburg startte drie jaar geleden een trainingsbureau en bleef ondanks coronazorgen – de agenda was in een keer leeg – overeind.

‘Soms is het leuker om te geven dan te krijgen’

Brenda de Jong uit de gemeenschap Almelo is een initiatief begonnen om blijdschap door te geven. De Blij-Makers-Tas is inmiddels al door het hele land te vinden. Het idee is simpel, maar je moet natuurlijk wel de eerste stap zetten.

‘Ik ben een dokter bij wie het ergens over moet gaan’

Mirjam van de Velde uit de gemeenschap Amsterdam-Watergraafsmeer:
“Dokter zijn is een vak dat je vooral leert door af te kijken.

‘Ik stelde mezelf de vraag: wat maakt mij nou écht blij?’

Yolanda Verheul-Posthuma combineert haar passie voor schilderen met haar liefde voor mensen en haar wens om voor een ander van betekenis te zijn. Ze verkoopt haar schilderijen en doneert alle opbrengsten aan WereldWijd voor Kinderen.

‘Je hoeft geen halve wereldredder te zijn’

Florian René Blom uit de gemeenschap Alkmaar studeerde Engels en is vertaler van het ledenblad van het Apostolisch Genootschap (De Stroom/The Current) en van delen van het boek Leven in liefde.

‘Ik werd geconfronteerd met de balans tussen positief en negatief’

Letty Reurich doet mee met Houd Moed, in de gemeenschap De Berkel in Zutphen. Elkaar twee per week schrijven gemeenschapsleden elkaar over wat hen bezighoudt. Het helpt haar om in het telkens veranderende leven een balans te vinden.

‘Ik heb ontdekt hoeveel saamhorigheid er is’

Willem van Wetten is bestuurslid van Stichting Present in Purmerend. Binnenkort start hij vanuit zijn gemeenschap Purmerend met Sociaal Tuinieren in zijn woonplaats.

‘Mensen snakken naar contact’

Edwin de Wit, voorganger van de gemeenschap Apeldoorn, gaat samen met vrijwilligers uit de gemeenschap met een koffiebakfiets Apeldoorn in om aandacht en koffie te schenken.

‘Het voelt goed om onderdeel van een gemeenschap te zijn’

Marie-José zette het project WIJKoken op. In de wijktuin van haar woonplaats IJsselstein wordt – buiten coronatijd om – elke twee weken een maaltijd voor buurtbewoners gekookt.

‘Voortaan zorg ik beter voor mezelf’

Desiree had steun aan het lied Harmonie toen ze zich een tijd erg machteloos voelde.

‘Anders sta je alleen maar handen te schudden’

In mei 2020 kreeg Jan Scheeper uit Arnhem euthanasie. Door corona moest de lijst met genodigden voor het afscheid – die hij zelf nog opstelde – teruggebracht worden van 350 mensen naar30.

'Ik gun Lucas dat hij wordt aangeraakt'

Miriam kreeg haar eerste kind tijdens de lockdown. Tijdens haar verlof – zonder kraamvisite – kwamen soms de muren op haar af.  

‘Had ik een maand eerder met pensioen moeten gaan? Nee’

Na twintig jaar trouwe dienst ging Henk op 1 april in alle stilte met pensioen. Door corona kreeg die langverwachte gebeurtenissen een andere vorm. Zijn laatste twee weken, werkend vanuit huis, waren hectisch.

'Onze naam is een werkwoord'

Nadia ging in haar basisschooljaren al langs de deuren om geld te vragen voor orang-oetangs.

'De eredienst is mijn wekelijkse bergmomentje'

Bergwandelen is Hugo met de paplepel ingegoten. Van kinds af aan ervaart hij daar het geveol van ontzag voor de natuur en voor moeder aarde.

'Af en toe overspoelt het me'

Feline is één van de jongsten op de kunstacademie in Den Bosch. Haar eerste jaar was wel wennen.